تأثیر لتروزل خوراکی بر غلظت گونادوتروپین های پلاسما و برخی فراسنجه های بافت شناسی بیضه در خروس مادر گوشتی در 40 هفتگی

Authors

  • ارمین توحیدی استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
  • مجتبی زاغری استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
  • مهدی انصاری دانشجوی دکتری، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
  • مهدی ژندی دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
Abstract:

در این پژوهش تأثیر لتروزل خوراکی بر غلظت LH و FSH پلاسما و برخی فراسنجه­های بافت­شناسی بیضۀ خرو­س­های گلۀ مادر سویۀ راس 308 بررسی شد. بیست قطعه خروس با سن 40 هفته به‌صورت تصادفی به چهار گروه یکسان تقسیم و در جایگاه (پن)­های انفرادی توزیع شدند. تیمارهای آزمایشی شامل دزهای مختلف لتروزل (0 (L0)، 5/0 (L0.5)، 1 (L1) و 5/1 (L1.5) میلی­گرم به ازای هر پرنده در روز) بوده که به مدت 12 هفته به پرندگان خورانده شد. خون­گیری از پرندگان در هفته­های اول، سوم، پنجم، هفتم و نهم و نمونه­­برداری از بافت بیضه در انتهای آزمایش (هفتۀ دوازدهم) انجام شد. بنا بر نتایج، میزان FSH و LH پلاسمای خون، قطر و ضخامت بافت پوششی (اپیتلیوم) لولۀ اسپرم­ساز و شمار یاخته­های لایدیگ در گروه­های تغذیه‌شده با لتروزل نسبت به شاهد به‌طور معنی­داری افزایش یافت و در بین گروه­های آزمایشی نیز میزان FSH و LH به ترتیب در گروه­های L1 (11/0±39/10 و 08/0±93/2) و L1.5 (2/0±5/9 و 08/0±17/3) بالاترین بود. شمار یاخته­های اسپرماتوگونی در دو گروه L0.5 و L1 نسبت به شاهد به‌صورت معنی­داری بهبود یافت، اما شمار رگ­های خونی تغییر معنی­داری نداشت. به‌طور خلاصه، تجویز خوراکی لتروزل (1 و 5/1 میلی­گرم) توانست غلظت گونادوتروپین­ها و برخی فراسنجه­های بافت‌شناسی بیضۀ خروس­های مادر گوشتی را بهبود دهد، اما برای تأیید این نتایج و تعمیم آن‌ها به باروری نهایی خروس­ها به بررسی‌های بیشتری نیاز است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تأثیر لتروزل بر کیفیت و باروری اسپرم‌ منجمد- ذوب‌شده در خروس‌های مادر گوشتی

در این پژوهش تأثیر تجویز خوراکی لتروزل بر غلظت تستوسترون پلاسما و کیفیت و باروری اسپرم خروس­های مادر گوشتی پس از انجماد-یخ­گشایی بررسی شد. بیست قطعه خروس سویۀ راس 308 با سن 50 هفته به‌صورت تصادفی به چهار گروه پنج­تایی در پن­های انفرادی تقسیم و سطوح 0 (کنترل)، 5/0(L0.5)، 1 (L1)، 5/1 (L1.5) میلی­گرم لتروزل به ازای هر پرنده در روز دریافت کردند. اسپرم­گیری و گرد­آوری نمونۀ خون برای اندازه­گیری تستو...

full text

اثر اسانس شوید روی کیفیت تخم مرغ، فراسنجه های پلاسما و قدرت جوجه درآوری در مرغ مادر گوشتی

زمینه مطالعه: بهبود نرخ جوجه دهی در مرغ‌های مادر مسن توجیه اقتصادی دارد. هدف: هدف این تحقیق، اثر اسانس شوید روی کیفیت تخم‌مرغ، فراسنجه‌های پلاسما و قدرت جوجه درآوری در مرغ‌های مادر گوشتی بود. روش کار: تعداد 80 قطعه مرغ و 8 خروس از سویه رأس 308 در سن 105هفتگی انتخاب و به طور تصادفی به 4 تیمار، 2 تکرار و 10 زیر مشاهده در هر تکرار تقسیم بندی شدند. یک تیمار به عنوان شاهد (فاقد اسانس) در نظر گرفته ش...

full text

تأثیر دی آسپارتیک اسید بر کیفیت اسپرم خروس های مادر گوشتی

این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر دی آسپارتیک اسید بر برخی فراسنجه­های کیفی اسپرم خروس‌های سویۀ راس 308 انجام شد. شمار 30 قطعه خروس با سن 60 هفته به شش گروه دسته‌بندی و به شیوۀ کامل تصادفی درون قفس­های انفرادی منتقل شدند. به همۀ گروه­های آزمایشی جیرۀ پایۀ یکسان داده شد و سطوح مختلف دی آسپارتیک اسید شامل: 0 (A-0)، 40 (A-40)، 80 (A-80)، 120 (A-120)، 160 (A-160) و 200 (A-200) میلی­گرم /کیلوگرم وزن بد...

full text

تاثیر سطوح مختلف روی بر زخم کف پا و برخی فراسنجه های تولیدمثلی و خونی مرغ های مادر گوشتی

تأثیر روی بر زخم کف پا و فراسنجه‌های تولید‌مثلی و خونی مرغ‏های مادر گوشتی با استفاده از 300 قطعه مرغ و 40 قطعه خروس سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار و 15 قطعه مرغ و دو قطعه خروس در هر تکرار به مدت 12 هفته بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره‏های حاوی80، 110، 140، و 170 میلی‌گرم روی در کیلوگرم جیره بودند. استفاده از سطوح افزایشی روی به‏خصوص سطح 170 میلی‌گرم در کیلو...

full text

اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مادر گوشتی مسنن

پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مسن مادر گوشتی سویه راس 308 انجام شد. برای همین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 48 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار به‌مدت 13 هفته استفاده شد. تیمارها شامل عدم تغذیۀ کورکومین (تیمار شاهد)و تغذیۀ روزانه 10، 20 و یا 30 میلی‌گرم کورکومین به‌ازای هر پرنده به‌صورت مخلوط در جیره ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 48  issue 2

pages  175- 183

publication date 2017-08-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023